کد مطلب:1536 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:260
راه ثابت شدن اول ماه
1739- اول ماه به چهار چیز ثابت می شود : اول آن كه خود انسان ماه را ببیند.
دوم عـده ای كـه از گـفته آنان یقین یا اطمینان پیدا می شود , بگویند ماه را دیده ایم و هم چنین است هر چیزی كه به واسطه آن یقین یا اطمینان پیدا شود.
سـوم دو مـرد عادل بگویند كه در شب ماه را دیده ایم , ولی اگر صفت ماه را بر خلاف یكدیگر بگویند , اول مـاه ثابت نمی شود , و هم چنین است اگر شهادت آنان مبتلی به معارض - یا در حكم معارض - باشد مثلا اگـر گروه زیادی از مردم شهر استهلال نمایند , ولی بیش از دو نفر عادل كسی دیگر ادعای رؤیت ماه را نـكـنـد , یا آن كه گروهی استهلال كنند , و دو نفر عادل از میان آنان ادعای رؤیت كنند , و دیگران رؤیت نـكنند , حال آن كه دو نفر عادل دیگر در میان آنها باشد كه در دانستن جای هلال و در تیزبینی و در دیگر خصوصیات مانند آن دو عادل اول باشند , در این چنین موارد اول ماه به شهادت دو عادل ثابت نمی شود.
چـهـارم سی روز از اول ماه شعبان بگذرد كه به واسطه آن اول ماه رمضان ثابت می شود , و سی روز از اول رمضان بگذرد كه به واسطه آن , اول ماه شوال ثابت می شود.
1740- اول ماه به حكم حاكم شرع ثابت نمی شود , و رعایت احتیاط اولی است .
1741- اول مـاه بـا پیشگویی منجمین ثابت نمی شود , ولی اگر انسان از گفته آنان یقین یا اطمینان پیدا كند , باید به آن عمل نماید.
1742- بلند بودن ماه یا دیر غروب كردن آن , دلیل نمی شود كه شب پیش , شب اول ماه بوده است , و هم چنین اگر ماه طوق داشته باشد , دلیل نمی شود مال شب سابق بوده .
1743- اگر ماه رمضان برای كسی ثابت نشود و روزه نگیرد , چنانچه بعد ثابت شود كه شب پیش اول ماه بوده , باید روزه آن روز را قضا نماید.
1744- اگـر در شهری اول ماه ثابت شود , در شهرهای دیگر كه در افق با او متحد می باشند , اول ماه نیز ثـابت می شود , و مقصود از اتحاد افق در این جا آن است كه اگر در شهر اول ماه دیده شود و در شهر دوم نیز اگر مانعی مانند ابر نباشد - دیده می شود.
1745- اول مـاه بـه تلگراف ثابت نمی شود , مگر انسان بداند كه تلگراف از روی شهادت دو مرد عادل یا از راه دیگری بوده كه شرعا معتبر است .
1746- روزی را كـه انسان نمی داند آخر رمضان است یا اول شوال , باید روزه بگیرد , ولی اگر در اثنا روز بفهمد كه اول شوال است باید افطار كند.
1747- اگـر زنـدانـی نتواند به ماه رمضان یقین كند , باید به گمان عمل نماید , ولی اگر بتواند گمان قویتر پیدا كند نمی تواند به گمان ضعیف تر عمل نماید و اگر عمل به گمان ممكن نباشد , باید یك ماهی را كه احتمال می دهد ماه رمضان است روزه بگیرد ولی باید آن ماه را در نظر داشته باشد , پس چنانچه بعد بر او معلوم شود كه آن ماه رمضان یا پس از آن بوده چیزی بر او نیست , ولی اگر معلوم شود كه قبل از ماه رمضان بوده باید روزه های ماه رمضان را قضا نماید.